Φουλ του… φονταμενταλισμού με αφορμή τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στον ναό του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά Πλάκας και με θύμα τον κληρικό Αλέξανδρο Καριώτογλου, ο οποίος έκανε το «λάθος» να επιλέξει δύο κορίτσια για «παπαδάκια».
Η κίνησή του αυτή, όπως φαίνεται, πυροδότησε αντιδράσεις από υπερσυντηρητικούς κύκλους, ενώ τέθηκε ήδη σε προσωρινή αργία, με την Ιερά Σύνοδο να συνεδριάζει τις επόμενες ημέρες για να αποφασίσει την… τύχη του.
Απέναντι σε αυτή την σκοταδιστική αντίδραση, επειδή δηλαδή δεν ήταν αγόρια, ενώ η εν λόγω πρακτική λαμβάνει χώρα εδώ και χρόνια εντός Ορθόδοξης Εκκλησίας σε άλλες χώρες, έχει αρχίσει ήδη να υψώνεται ένα τείχος συμπαράστασης προς τον κ. Καριώτογλου.
Πολίτες, ιερείς και θεολόγοι έχουν εκφράσει τη στήριξή τους προς τον ξεχωριστό κληρικό καταδικάζοντας τους ακραίους κύκλους της εκκλησίας.
Ο πατέρας Λίβυος, κατά κόσμον Χαράλαμπος Παπαδόπουλος ανέφερε σχετικά το βασικό πρόβλημα όσων αντιδρούν είναι η γυναίκα καθαυτή «και όχι οι τήρηση των κανόνων της εκκλησίας τους οποίους επιλεκτικά χρησιμοποιούν όπως και όπου θέλουν. Το πρόβλημα τους είναι η γυναίκα, διότι την θεωρούν μιαρή, βρώμικη και κατώτερη του άνδρα. Αυτή είναι όλη η αλήθεια. Όλα τα αλλά περί κανόνων είναι ένα ωραίο άλλοθι του μισογυνισμού και της ψυχοπαθολογίας τους».
Ηχηρή παρέμβαση και από τον πατέρα Βασίλειο Θερμό, ψυχίατρο παιδιών και εφήβων και διδάκτορα της Θεολογικής Αθηνών, αλλά και καθηγητή στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών.
Ο κ. Θερμός στην τοποθέτησή του υπογραμμίζει «Το φύλο των παιδιών που μεταφέρουν λαμπάδες και θυμιατό βοηθώντας κατά την Λατρεία δεν έχει καμία σημασία. Αυτό το διαπιστώνουμε στα γυναικεία μοναστήρια, στις ακολουθίες που γίνονται σε γυναικείες κατασκηνώσεις και ιδρύματα κτλ. Όσοι πιστοί είναι βαπτισμένοι και χρισμένοι διακονούν στη Λατρεία, αφού άλλωστε απαντούν στον λειτουργό, ψάλλουν, απαγγέλλουν κτλ, δηλαδή είναι οργανικοί παράγοντες της Λατρείας – εκτός αν κάποια σοβαρή αμαρτία τούς εμποδίζει, κάτι που ισχύει εξίσου για άνδρες και γυναίκες, όμως», ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει «το πλήρωμα της Εκκλησίας αποξενώθηκε από την ιερωσύνη των λαϊκών, με αποτέλεσμα να εισαχθούν παράλογες αντιλήψεις. Όταν ξηλώνονται το ένα μετά το άλλο θεμελιώδη στοιχεία της Λατρείας, στο τέλος καταντούμε να τήν κάνουμε αγνώριστη».
«Όσο για την ένσταση ότι απαγορεύεται να εισέρχονται στο ιερό βήμα γυναίκες, είναι απολύτως μετέωρη και κούφια, για τον εξής απλό λόγο. Ιερό βήμα στην ουσία δεν υφίσταται! Όσο λειτουργούσε υγιώς η εκκλησιολογία, δηλαδή κατά τους πρώτους 5-6 αιώνες, η καίρια διαχωριστική γραμμή βρισκόταν στην είσοδο του ναού προκειμένου να υποδηλώνει την διαφορά μεταξύ βαπτισμένων και αβαπτίστων. Όταν ολόκληρη η κοινωνία έγινε (κατ’ όνομα) χριστιανική, υψώθηκε τέμπλο και εισήχθη ο κληρικαλισμός, δηλαδή η διαχωριστική γραμμή κατάντησε να είναι μεταξύ κληρικών και λαϊκών! Τότε βαθμιαία ξεχάστηκε η ιερωσύνη των λαϊκών, έπαψαν η συμψαλμωδία τους και συναπαγγελία τους, και επεκράτησε η τραγική και αθεολόγητη συνήθεια να λέει το «Αμήν» του καθαγιασμού ο λειτουργός! Αν έμπαινε κάποιος από τους μεγάλους Πατέρες στους ναούς μας τώρα θα έφριττε, δηλαδή θα δυσκολευόταν να αναγνωρίσει ως Λειτουργία αυτό που κάνουμε…. Συνεπώς οφείλει να εφαρμόζεται ενιαία τακτική για αμφότερα τα φύλα: ή κανένας λαϊκός δεν μπαίνει στο ιερό, ή εισέρχονται ευλαβείς και επιλεγμένοι λαϊκοί αμφοτέρων των φύλων. Επιμένοντας να διαχωρίζουμε τα κορίτσια από τα αγόρια στην διακονία της Λατρείας μας δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να διαιωνίζουμε τις αντιλήψεις, στα μεν πρώτα πως είναι κατώτερα, στα δε δεύτερα πως είναι ανώτερα. Δηλαδή συντηρούμε μια κοινωνία ανισότητας», γράφει ο π. Βασίλειος Θερμός.
Ο Παντελής Καλαϊτζίδης, θεολόγος και συγγραφέας, σημειώνει σχετικά «…στην τελική, γιατί δεν μας λένε ανοιχτά ποιο είναι το πρόβλημά τους; Γιατί δεν το λένε ξεκάθαρα ότι θεωρούν τις γυναίκες (και τα κορίτσια) “ακάθαρτες” και μιαρές, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους όλο τον αγώνα που έδωσε ο αρχέγονος Χριστιανισμός για την υπέρβαση της διάκρισης καθαρού-ακαθάρτου;. Αλοίμονο αν υποχωρήσει στις φωνασκίες και τις πιέσεις και αν ο Αρχιεπίσκοπος, όπως ακούγεται, θέσει σε αργία τον π. Αλέξανδρο προκειμένου να ικανοποιήσει ή να καθησυχάσει τους “αγανακτισμένους” πιστούς και τους εν δυνάμει ψηφοφόρους της “Νίκης”».
Παραθέτει, εξάλλου, φωτογραφίες από Ορθόδοξη εκκλησία στη Βηρυτό με κορίτσι ως παπαδάκια, αλλά και από τον πατριαρχικό ναό της Δαμασκού.
Ο καθηγητής Θεολογίας, Θανάσης Παπαθανασίου, επισημαίνει σχετικά «μυρίζει μπαρούτι ξανά για τη θέση των γυναικών στη λειτουργική ζωή της εκκλησίας. Αφορμή, προχθεσινή θεία λειτουργία στην οποία συμμετείχαν παπαδάκια κοπέλες. Αναμένουμε λοιπόν την στάση της εκκλησιαστικής ηγεσίας, με τον πυρσό στο χέρι μας, τοις ρήμασι Σαπφούς Νοταρά πειθόμενοι: “Μπουρλότο”!».
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εξέφρασε τη στήριξή του και ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Ξυδάκης, γράφοντας «Όπως έγραψε, ο ιερέας του Αγίου Νικολάου, “λαμπρύνει την Εκκλησία και την κοινωνία, με την ταπεινότητα και την παρρησία του.Τέτοιοι παπάδες ξανακάνουν το μήνυμα ισότητας και αδελφοσύνης του Ευαγγελίου δραστικό, εσαεί απελευθερωτικό. Τείχος προστασίας γύρω του, κατέναντι στους φονταμελιστές και τους φαρισαίους”».
Ο πατέρας Αλέξανδρος Καριώτογλου με τις πράξεις και την πορεία του έχει δείξει ότι αποτελεί ένα από τα φωτεινά μυαλά της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας. Άνθρωπος με πολλές σπουδές, διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, έχει διδάξει και στη Θεολογική Σχολή Αγίου Ανδρέα στο Σίδνεϊ, ενώ έχει υπάρξει καθηγητής στην δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση και έχει συγγράψει βιβλία.
Χειροτονήθηκε σε αρκετά μεγάλη ηλικία και λειτουργεί στον ναό του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά στην Πλάκα ως άμισθος κληρικός.
